Corriere dela serra: Takim dramatik midis Melonit dhe Zelenskyt, kryeministrja italiane përmend “lëshime të dhimbshme”
Pas fasadës së një takimi konstruktiv dhe me besim të ndërsjellë, përtej deklaratave zyrtare, ajo që doli nga takimi 90-minutësh midis Melonit dhe Zelenskyt ishte një tjetër histori.
Siç shkruan Corriere dela serra, një histori në të cilën presioni nga stafi ukrainas ndaj Romës u shpreh qartë.
Dhe nga ana e kryeministres italiane, biseda ishte gjithashtu e sinqertë , me një mesazh që mund të përmblidhej kështu: “Merrni parasysh se mund të detyroheni të bëni disa lëshime të dhimbshme “.
Nëntëdhjetë minuta diskutime, të paraprira nga një takim i kufizuar midis Melonit dhe Ministrave të Mbrojtjes dhe Punëve të Jashtme, Guido Crosetto dhe Antonio Tajani, të shoqëruara nga takime paralele ballë për ballë midis dy ministrave dhe homologëve të tyre ukrainas, shënuan një pasdite që nuk ishte tërësisht e qetë në Palazzo Chigi.
Dhe për të paktën dy ose tre arsye: Italia mbështet nxitimin që amerikanët po ushtrojnë në negociata; stafi i Melonit nuk është imun ndaj pikëpamjes se Zelensky që është dobësuar nga hetimet për korrupsion në qeverinë e tij; dhe roli i qeverisë italiane, siç vazhdon ta përsërisë kryeministrja, është të arrijë një plan paqeje të drejtë dhe të qëndrueshëm, por duke marrë parasysh lidershipin amerikan në vend të lidershipit evropian, transmeton telegrafi.
Sipas medias italiane Zelensky është duke i kërkuar kryeministres italiane të zbusë qëndrimin e Trump, të përpiqet të zbusë vendimin që qeveria amerikane duket se ka marrë, atë të ndërprerjes së një plani paqeje sa më shpejt të jetë e mundur, duke mbështetur vetëm pjesërisht, për të përdorur një metaforë, argumentet e Kievit.
Në mbrëmje, Zelensky madje hapi derën për zgjedhje të reja , gjë që duket të jetë një sfidë më tepër sesa një hap prapa, dhe shton një shtresë tjetër kompleksiteti në gjendjen e negociatave.
Sigurisht, fjalët e qarta dhe publike të bëra dje nga Ministri i Jashtëm ukrainas Andrii Sybiha janë domethënëse. Në Palazzo Chigi, ai me mirësjellje përshkroi një lloj liste blerjesh për atë që Kievi po kërkon nga Italia, diçka që deri më tani e ka anashkaluar: një rol proaktiv dhe më të fortë në lirimin e aseteve ruse të ngrira në Belgjikë; një dalje nga pezullimi i programit PURL; blerja e armëve amerikane, e cila deri më tani ka përfshirë më shumë se 15 shtete të BE-së, por jo Romën (armët do t’i dorëzohen Kievit, siç kërkoi vetë Trump); dhe së fundmi, madje edhe devijimi i disa burimeve (15 miliardë euro për Italinë) që programi European Safe po i kushton forcimit të forcave të armatosura të shteteve anëtare.
Italia është ndër ato, 4 nga 19 shtete, që nuk do të përdorin një pjesë të fondeve për ndihmë ushtarake për Ukrainën.
